رویداد استارتاپی حوزه عمران در دانشگاه صنعتی شریف برگزار میشود
در حاشیه «چهاردهمین کنگره بینالمللی مهندسی عمران»، نشست تخصصی و مهمی با موضوع بررسی نقش دانشگاه، استارتاپها و سرمایهگذاران در آینده صنعت ساختمان ایران در دانشگاه صنعتی شریف برگزار شد.
در این رویداد که با هدف احیای ارتباط گمشدهی دانشگاه و صنعت برگزار شد، جمعی از اساتید برجسته، کارآفرینان و فعالان اقتصادی از جمله دکتر عمار صفایی، دکتر علینقی مشایخی، دکتر محمد بروجردی، علی عبدالعلیزاده، محمدحسین غفاری و حامد کیوانفر حضور داشتند و به تحلیل چالشهای این حوزه پرداختند.
مشکل کجاست؟ حلقه مفقوده دانشگاه و صنعت
در ابتدای این نشست، دکتر عمار صفایی، عضو هیئت علمی دانشگاه، بر ضرورت حیاتی برقراری ارتباط واقعی میان فضای آکادمیک و صنعت ساختمان تأکید کرد. او گفت: «تمام تلاش ما این است که این ارتباط برقرار شود و گفتگوها با شرکتهای بزرگی مانند کیسون آغاز شده است.»
دکتر صفایی هشدار داد که یکی از دلایل این شکاف، آموزش ناکافی است که باعث میشود بسیاری از فارغالتحصیلان مهندسی عمران، پس از مدت کوتاهی مسیر شغلی خود را تغییر داده و از حوزه تخصصی خود فاصله بگیرند. به گفته او، راهحل این مشکل، گسترش فعالیتهای استارتاپی و ایجاد بستری مناسب برای تبدیل ایدههای دانشجویان به محصول است.
«صنعت ساختمان ما هنوز سنتی است»
در ادامه، دکتر علینقی مشایخی، استاد برجسته مدیریت و فارغالتحصیل MIT، تحلیلی عمیق از وضعیت نوآوری در این صنعت ارائه داد. او گفت: «هدف هر نوآوری باید حل یک مشکل واقعی یا افزایش بهرهوری باشد. متأسفانه صنعت ساختمان در کشور ما، از مصالح گرفته تا روشهای ساخت، هنوز ساختاری سنتی دارد.»
او با اشاره به پیشرفتهای برقآسای جهانی، تأکید کرد که با بررسی دقیق زنجیره ارزش این صنعت (از تاسیسات تا نگهداری)، هنوز فرصت بازگشت به رقابت برای ایران وجود دارد.
دکتر مشایخی همچنین به استارتاپها هشدار داد که از ایدهپردازی شتابزده پرهیز کنند: «ایده باید از دل یک مشکل واقعی بیرون بیاید، سپس اعتبارسنجی شود و توسط تیمی قوی (شامل افراد فنی و بازاریاب) به کمک شتابدهندهها به یک شرکت موفق تبدیل شود.»
از خلاقیت تاریخی تا عقبماندگی در هوش مصنوعی
دکتر محمد بروجردی، مدیر شتابدهنده «بیلدزآپ»، با نگاهی به تاریخ ایران گفت: «اگر به گذشته نگاه کنیم، از خانهباغهای یزد تا سازههای آبی شوشتر، همه نشان از خلاقیت ایرانی دارد. نباید فریب این تصور را بخوریم که امروز دچار مشکل هستیم.»
او تأکید کرد که با وجود این میراث، سرعت تحولات جهانی در حوزههایی مانند خانههای هوشمند، هوش مصنوعی و رباتیک آنقدر زیاد است که اگر برای توسعه فناورانه تلاشی نکنیم، به زودی از استانداردهای جهانی عقب خواهیم ماند.
راه حل از دل صنعت: تطبیقپذیری
در بخش بعدی، حامد کیوانفر از مدیران ارشد شرکت «کیسون» با ۲۵ سال سابقه، تجربهی این شرکت بزرگ را به اشتراک گذاشت و گفت: «تنها سازمانهایی در آینده زنده میمانند که خود را با تغییرات وفق دهند.»
او توضیح داد که شرکت کیسون برای درک همین نیاز به تغییر، اقدام به تأسیس «شتابدهنده نوآوران کیسون» کرده است تا به تقویت نوآوری در دل صنعت ساختمان کمک کند.
نگاه استارتاپی: مقیاسپذیری و بازارهای منطقه
دکتر محمدحسین غفاری، همبنیانگذار مجموعههای «بنیانو» و «بنتک»، زاویه دید استارتاپی را مطرح کرد: «اولین سوال در هر استارتاپ باید این باشد که در جهان چندم هستیم؟ در صنعت ساختمان ایران، کمتر دیدهام که آسایش و کیفیت، مبنای کار قرار بگیرد.»
غفاری با اشاره به فرصتهای بزرگ در بازارهای منطقهای (بهویژه حاشیه خلیج فارس)، بر اهمیت «مقیاسپذیری» کسبوکارها و همکاری با سرمایهگذاران خطرپذیر (VC) حرفهای تأکید کرد.
گمشده اصلی: «توسعه» به زبان مردم
در پایان، دکتر علی عبدالعلیزاده، نماینده توسعه زیرساختهای دریامحور، سخنانی الهامبخش درباره مفهوم «توسعه» ارائه داد. او گفت: «اگر نوآور نباشید، ترکتان میکنند. شرط اول نوآوری هم این است که ایدههایتان را به زبان مردم بیان کنید.»
او «توسعه» را مهمترین گمشده ملت ایران دانست و پرسید: «چرا توسعه در کشور ما عقب مانده است؟ توسعه یعنی عبور از لبه دانش جهانی؛ یعنی تبدیل تجربه به علم.»
دکتر عبدالعلیزاده با انتقاد از نبود نهادهای توسعهای واقعی در کشور، خواستار اصلاح یک رویکرد اساسی شد: «محیط زیست باید در اولویت توسعه باشد، نه پس از آن. تا زمانی که این رویکرد اصلاح نشود، پیشرفت پایداری حاصل نخواهد شد.»
این نشست تخصصی که با تقدیر از سخنرانان به پایان رسید، نقطه آغازی برای همکاریهای جدیتر علمی و صنعتی با هدف مدرنسازی و کارآمدی صنعت عمران ایران بود.
