«اگر نوآور نباشید، ترکتان میکنند»؛ آیا استارتاپها میتوانند صنعت سنتی ساختمان ایران را نجات دهند
نخبگان دانشگاهی، کارآفرینان و فعالان ارشد اقتصادی در یک نشست تخصصی در دانشگاه شریف گرد هم آمدند تا به یک سوال اساسی پاسخ دهند: چگونه میتوان ارتباط قطع شده میان دانشگاه و صنعت سنتی ساختمان را احیا کرد و مانع از عقبماندگی این حوزه در برابر تحولات جهانی شد؟
این رویداد استارتاپی در حوزه عمران، با هدف بررسی نقش دانشگاه، استارتاپها و سرمایهگذاران در توسعه صنعت ساختمان برگزار شد.
زنگ خطر برای فرار مغزها از صنعت عمران
در ابتدای نشست، دکتر عمار صفایی، عضو هیئت علمی دانشگاه شریف، بر ضرورت یافتن «حلقه مفقوده» میان دانشگاه و صنعت تاکید کرد. او گفت: «تمام تلاش ما برقراری یک ارتباط واقعی است و گفتگو با شرکتهای بزرگ آغاز شده است.»
دکتر صفایی هشدار داد که یکی از دلایل این شکاف، آموزش ناکافی دانشگاهی است که باعث میشود بسیاری از فارغالتحصیلان در مدت کوتاهی مسیر شغلی خود را تغییر داده و از حوزه تخصصیشان فاصله بگیرند. او راهکار اصلی را ایجاد بستر مناسب برای فعالیتهای استارتاپی دانست تا دانشجویان بتوانند ایدههای خود را به محصول تبدیل کنند.
نوآوری برای حل مشکل واقعی، نه نوآوری شتابزده
دکتر علینقی مشایخی، استاد برجسته مدیریت، نگاهی تحلیلیتر به موضوع داشت و بر ضرورت نوآوری در صنعت ساختمان تاکید کرد. او گفت: «هدف هر نوآوری باید حل یک مشکل واقعی یا افزایش بهرهوری باشد. صنعت ساختمان ما هنوز از مصالح تا روش ساخت، سنتی است.»
او با اشاره به پیشرفتهای سریع جهانی، تأکید کرد که ایدههای استارتاپی نباید شتابزده شکل بگیرند، بلکه باید از دل یک مشکل واقعی بیرون بیایند، اعتبارسنجی شوند و سپس توسط تیمی متشکل از افراد فنی و متخصصان بازاریابی به پیش برده شوند.
از خلاقیت گذشته تا ضرورت بقا در آینده
در ادامه، دکتر محمد بروجردی، مدیر شتابدهنده «بیلدزآپ»، با اشاره به میراث خلاقیت ایرانی (از سازههای آبی شوشتر تا خانهباغهای یزد) گفت: «نباید فریب این تصور را بخوریم که امروز دچار مشکل هستیم و از آینده ناامید شویم.» او تاکید کرد که کشور برای عقب نماندن از استانداردهای جهانی در حوزههایی مانند خانههای هوشمند، هوش مصنوعی و رباتیک، باید به نوآوری بها دهد.
همزمان، حامد کیوانفر از مدیران ارشد شرکت کیسون، از زاویه صنعت به موضوع نگاه کرد و گفت: «تنها سازمانهایی در آینده زنده میمانند که خود را با تغییرات وفق دهند.» او اشاره کرد که شرکت کیسون نیز برای همگام شدن با آینده و تقویت نوآوری، شتابدهنده اختصاصی خود را تأسیس کرده است.
گمشده اصلی: «توسعه» یا فقط «ساختوساز»
نگاه منتقدانه به وضعیت فعلی در سخنان دکتر محمدحسین غفاری، همبنیانگذار مجموعههای بنیانو و بنتک، برجسته بود. او سوالی کلیدی را مطرح کرد: «اولین سوال در هر استارتاپ باید این باشد که در جهان چندم هستیم؟ در صنعت ساختمان کمتر دیدهام که آسایش و کیفیت مبنا قرار بگیرد.»
اما سخنان پایانی دکتر علی عبدالعلیزاده، نماینده توسعه زیرساختهای دریامحور، بحث را به ریشهایترین مسئله رساند: «توسعه، گمشده ملت ایران است.»
او با لحنی هشدارآمیز گفت: «اگر نوآور نباشید، ترکتان میکنند. شرط نخست نوآوری این است که ایدههایتان را به زبان مردم بیان کنید… توسعه یعنی عبور از لبه دانش جهانی؛ یعنی تبدیل تجربه به علم.»
دکتر عبدالعلیزاده از نبود نهادهای توسعهای در کشور گلایه کرد و با انتقادی جدی افزود: «محیط زیست باید در اولویت توسعه باشد، نه پس از آن. تا زمانی که این رویکرد اصلاح نشود، پیشرفتی پایدار حاصل نخواهد شد.»
این نشست تخصصی، که با تقدیر از سخنرانان به پایان رسید، تلاشی بود برای ترسیم نقشه راهی که در آن، استارتاپها و دانشگاهیان بتوانند صنعت عمران ایران را از ساختار سنتی خود خارج کرده و به استانداردهای نوین جهانی نزدیک کنند.
